بیت کوین (به انگلیسی: Bitcoin) بیتکوین یک نوآوری اینترنتی با کارکردهای مشابه «پول بی پشتوانه» یا پول حکومتی است. نوآوری بودن بیتکوین به این معناست که خالقان آن توانسته‌اند آنرا در مدت کوتاهی از یک ایده به یک واقعیت اثرگذار بر دنیای اقتصاد و مراکز سیاست پژوهی مبدل کنند. زیرا در چندسال گذشته ارزش بیتکوین در بازارهای جهانی از چند صدم دلار به صدها دلار افزایش یافته است اما پول بودن یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیتکوین منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت هاست. تا کنون هیچ دولتی پول بودن بیتکوین را تایید نکرده است و دولت‌های ایالات متحده آمریکا، جمهوری فدرال آلمان و جمهوری خلق چین بر کالا بودن بیتکوین تاکید دارند. البته از لحاظ فنی و کارکردی این عبارت صحیح است که بیت کوین نوعی پول دیجیتال بر پایه شبکه همتا به همتا، امضای دیجیتال و اثبات دانایی صفر است و به کاربران امکان می‌دهد که بدون هیچ واسطه‌ای انتقال پول غیرقابل بازگشت انجام دهند. گره‌های شبکه هر معامله را در شبکه اعلام می‌کنند که پس از تایید در یک سیستم اثبات کار، در یک تاریخچه عمومی به نام Blockchain ذخیره می‌شود. از جنبه عملیاتی و فنی بیت کوین (به انگلیسی: Bitcoin) یک پول دیجیتال و سیستم پرداخت با کارکردهایی مشابه «پول بی پشتوانه» یا همان پول حکومتی است که بر پایه شبکه همتا به همتا، امضای دیجیتال و اثبات دانایی صفر است و به کاربران امکان می‌دهد که بدون هیچ واسطه‌ای انتقال پول غیرقابل بازگشت انجام دهند. گره‌های شبکه هر معامله را در شبکه اعلام می‌کنند که پس از تأیید در یک سیستم اثبات کار، در یک تاریخچه عمومی به نام Blockchain ذخیره می‌شود. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ مبتنی بر عقایدی که ساتوشی ناکاموتو در مقاله‌ای منتشر کرد پایه‌گذاری شد.

بیت کوین امکان پرداخت‌های بسیار کم هزینه را فراهم می‌کند. شبکه بیت کوین سیستم کنترل کننده متمرکز ندارد و توسط هیچ سازمان، مؤسسه و یا نهاد دولتی اداره نمی‌شود. زمان متوسط تأیید هر انتقال بیت‌کوین، تقریباً ده دقیقه است. انتقال پول از یک نقطه به نقطه دیگر در تمام شبکه اطلاع رسانی شده و تمام نقاط از آن آگاه خواهند شد.

قبل از ابداع بیت کوین، سیستم‌های مالی آنلاین برای امنیت به یک سیستم کنترل کننده مرکزی احتیاج داشتند. ساتوشی ناکاموتو با ابداع یک شیوه اثبات کار در شبکه همتا به همتا، راهی جایگزین پیشنهاد کرد. بیت کوین پروژه‌ای نسبتاً جدید و شدیداً تحت توسعه است. به همین دلیل توسعه دهندگان آن به کاربران توصیه می‌کنند که به آن به عنوان یک نرم‌افزار آزمایشی نگاه کنند.

کسانی که از این سیستم استفاده می‌کنند باید دارای یک کیف پول دیجیتال باشند. این کیف پول می‌تواند روی کامپیوتر خود شخص و توسط نرم افزار بیت‌کوین مدیریت شود یا روی یک سایت مستقل.

بیت کوین از رمز نگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل تعدادی جُفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به آدرس‌های بیت کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان آدرس برای دریافت بیت کوین به پرداخت کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان ها به رشته ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با عدد ۱ یا ۳ شروع می‌شوند.

ایجاد یک آدرس جدید عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتای بیت کوین است.

در واقع هر فرد میتواند بیت کوین های خودرا به یک آدرس بیت کوین دیگر ارسال یا اصطلاحا واریز نماید.اکثر آدرس‌های بیت کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، اما امکان ایجاد آدرس‌های شخصی تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت آدرس‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.

هر کاربر متصل به شبکه بیت‌کوین، یک گره (node) محسوب می‌شود. در شبکه بیت‌کوین هر گره با چند گره دیگر در ارتباط است. برای انتقال وجه، گره فرستنده بیت‌کوین یک درخواست انتقال وجه تولید می‌کند و با کلید شخصی خود آن را امضاء می‌کند؛ سپس این درخواست را برای تمام گره‌هایی که به آنها متصل است می‌فرستد. این گره‌ها نیز درصورت دریافت این درخواست آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند و به این روش این درخواست در تمام شبکه پخش می‌شود.

• بیت کوین‌ها عموماً از طریق فعالیت‌های استخراج (ماینینگ) که همان فرایند پردازش تراکنش‌های بیت کوین است، بدست می‌آیند. این روش مستلزم در اختیار داشتن کامپیوترها و سخت‌افزارهای قدرتمندی است.
• خرید بیت کوین از صرافی‌ها
• همچنین برخی از وب سایت‌های بخت آزمایی، به کاربران خود بیت‌کوین می‌دهند.

PANY PAY TEAM